HE cube

Zonnestroom 190 x effectiever dan BIOFUEL

Elektrisch laden
De effectiviteit van planten om koolwaterstoffen vast te leggen, waarmee we biofuels kunnen maken is niet bijster effectief. We moeten daarmee stoppen, want het is ook nog fors gesubsidieerd.
Op 14% van de landbouwgrond worden energiegewassen verbouwd in Duitsland, vooral voor de productie van biogas, biodiesel, plantaardige olie en bio-ethanol [FNR]. Bij efficiency vergelijken van landgebruik voor elektriciteitsproductie, presteert Agrivoltaics beter dan energiegewassen met een factor 32. Kuilmaïs, geteeld op ongeveer 1 miljoen ha in Duitsland, levert 18,7 MWhel/ha op aan elektriciteit, vergeleken met ongeveer 600 MWhel/ha voor APV.

Een personenauto met een dieselverbrandingsmotor verbruikt 5,5 l biodiesel per 100 km reist ca. 32000 km met de jaarlijkse opbrengst van een 1 hectare koolzaadveld van 1775 l/(ha*a). Met de jaaropbrengst van een nieuwe PV-installatie (1 MW/ha, 980 MWh/MW) op de hetzelfde gebied rijdt een elektrisch voertuig op batterijen (e-auto, verbruik 16 kWh per 100 km) ca. 6,1 miljoen km, de actieradius is een factor 190 hoger.

Bron: Fraunhoferinstituut 2021

Hieronder een aantal quotes uit het rapport.

Is PV-stroom te duur?



Het hangt af van het referentiepunt.

De kostenvergelijking met fossiele en kernenergieopwekking wordt bemoeilijkt doordat hun externe kosten en risico's in termen van milieu-, klimaat- en gezondheidsschade grotendeels buiten beschouwing worden gelaten bij de prijsstelling Het verbergen van deze externe kosten betekent een enorme subsidie ​​voor de betrokken energiebronnen (paragraaf 5.2).

De marginale kosten voor kernenergie liggen in de orde van grootte van 1 €-ct/kWh, voor kolengestookte stroom 3-7 €-cts/kWh, voor gasgestookte stroom 6-9 €-cts/kWh. Daar komen nog de vaste kosten van energieopwekking (bijvoorbeeld investeringen, kapitaal) bij. De marginale kosten dekken in wezen de levering van de brandstof, maar niet de neutralisatie van het stralingsafval of de vervuilende emissies (CO2, NOx, SOx, Hg).

Nieuwe MW-centrales produceren in Duitsland PV-elektriciteit tegen een kostprijs van 3-5 ct/kWh, op voorwaarde dat de vluchtige elektriciteit volledig wordt verkocht. De laagste biedprijs tot nu toe voor centrales tot 10 MW is 3,55 ct/kWh. Nieuw gebouwde, grotere elektriciteitscentrales die rechtstreeks worden geëxploiteerd door nutsbedrijven buiten de Duitse wet op de hernieuwbare energiebronnen (RES) of die hun elektriciteit leveren via afnameovereenkomsten, zullen waarschijnlijk produceren tegen kosten die ver onder de 4 ct/kWh liggen. Nieuw gebouwde, kleinere elektriciteitscentrales hebben een hogere LCOE, in de orde van 10 ct/kWh voor dakinstallaties met een nominaal vermogen van enkele kW. Oudere PV-centrales produceren zonnestroom veel duurder vanwege de voorheen zeer hoge investeringskosten.

De maatschappelijke kosten van fossiel



Opwekking van fossiele energie wordt nauwelijks belast met kosten voor CO2-certificaten. Het is waar dat in 2005 EU-brede emissiehandel (European Union Emissions Trading System, EU ETS) werd ingevoerd om de CO2-uitstoot duurder te maken en om de kosten te internaliseren. Door een overaanbod aan certificaten was de prijs eind 2017 echter ingestort. In heel Europa dekt de handel in certificaten ook slechts 45% van de uitstoot van broeikasgassen, omdat belangrijke sectoren buiten de industrie en energie worden uitgesloten. Zelfs bij certificaatprijzen tot € 30/ton CO2 heeft het EU-ETS nog weinig sturend effect. In Duitsland is in januari 2021 een nationaal emissiehandelssysteem voor de warmte- en transportsector van start gegaan met een CO2-prijs van 25 €/t [NEHS].
De directe en indirecte kosten van de wereldwijde klimaatverandering, die ook Duitsland zullen treffen, zijn moeilijk in te schatten. Volgens berekeningen van het Federaal Milieuagentschap veroorzaakt de uitstoot van één ton CO2 schade van ongeveer 195 €/t met een - twijfelachtige - hogere weging van de welvaart van huidige versus toekomstige generaties en 680 €/t met de - meer plausibele - gelijke weging. In Duitsland werd in 2019 bijna 810 miljoen ton kooldioxide- en CO2-equivalenten uitgestoten, met een overeenkomstige schade van € 157 miljard of € 551 miljard, afhankelijk van de welvaartsweging. Voor bruinkoolgestookte elektriciteitsopwekking met een emissiefactor van 1075 g CO2/kWh zijn de afgeleide CO2-prijspremies respectievelijk 21 en 73 ct/kWh.
Rekening houdend met externaliteiten waren de totale maatschappelijke kosten voor op bruinkool gebaseerde elektriciteit dus vele malen hoger dan de pure elektriciteitsproductiekosten van 3,4-4,7 ct/kWh [FÖS2]. Ter vergelijking: de recyclage van CO2 uit de atmosfeer via Direct Air Capture Pilot Plants kost momenteel ongeveer 550 €/ton CO2 . Een studie van het Internationaal Monetair Fonds schat de wereldwijde subsidies voor kolen, olie en aardgas, inclusief externe kosten, op 5,1 biljoen dollar in 2015 [IMF].